Dnia 7 stycznia 2007r. weszła w życie ustawa z 15 grudnia 2006r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności i o zmianie niektórych innych ustaw. Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 249 z 2006r. poz. 1834.
Zmieniona ustawa o systemie oceny zgodności z 30 sierpnia 2002r. jest podstawowym aktem prawnym regulującym m.in. zasady wprowadzania do obrotu wyrobów, a w szczególności wyrobów objętych oznakowaniem CE. Ustawa z 30 sierpnia 2002r. określa m.in.:
– podstawowe definicje (rozdz. 1),
– zasady funkcjonowania systemu oceny zgodności wyrobów (rozdz. 2),
– procedury i podmioty biorące udział w procesie akredytacji, autoryzacji oraz notyfikacji jednostek (rozdz. 3-5),
– zasady działania systemu kontroli wyrobów i odpowiedzialność karną (rozdz. 6-7).
Grudniowa nowelizacja ustawy o systemie oceny zgodności wprowadza m.in. następujące zmiany:
1. Dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia europejskiej dyrektywy o przyrządach pomiarowych MID – Measuring Instruments Directive 2004/22/WE (przypis nr 1).
2. Podaje zmienioną definicję „wprowadzenia do obrotu” (art. 5) przez które należy rozumieć:
Poprzednia wersja tej definicji nie precyzowała kwestii odpłatności za wyrób ani obszaru, na którym jest on udostępniany. Zmieniona definicja wciąż jednak nie obejmuje rynku inwestycyjnego, na którym wyrób nie jest wprowadzany do obrotu, gdyż trafia bezpośrednio do użytkownika. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku wytworzenia wyrobu na własny użytek, ponieważ producentem wyrobu jest sam użytkownik. Zapewnienie identycznego (jak w przypadku wprowadzania do obrotu) poziomu bezpieczeństwa wyrobów udostępnianych w ten sposób, wymusiło dodanie do tekstu ustawy definicji „oddania do użytku”, przez które należy rozumieć:
Te dwie definicje pozwalają uniknąć niepotrzebnych spekulacji dotyczących zakresu stosowania odpowiednich wymagań.
3. Dodaje inne nowe definicje: „producent”, „importer”, „specyfikacje zharmonizowane”, „dystrybutor”, „inne wymagania” (art. 5).
4. Używany dotychczas termin „oznakowanie CE” zastępuje terminem „oznakowanie zgodności”.
5. Ustawa nakłada teraz obowiązek na producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela przechowywania dokumentacji oraz wyników oceny zgodności przez okres 10 lat. Natomiast jeżeli producent ma swoją siedzibę poza terytorium EOG i nie ustanowił upoważnionego przedstawiciela, wówczas obowiązek przechowywania kopii dokumentacji oraz wyników oceny zgodności spoczywa na importerze wyrobu (art. 13a).
6. W przypadku, gdy wyrób jest przeznaczony do używania lub dystrybucji na terytorium Polski i wymagane jest dołączenie do niego deklaracji zgodności, wówczas ustawa zobowiązuje producenta, jego przedstawiciela jak również importera do przetłumaczenia deklaracji na język polski (art. 8. ust. 2).
7. W rozdziale 6, poświęconym kontroli wyrobów, dokonuje szeregu zmian dostosowujących ustawę m.in. do nowego brzmienia definicji, nowej organizacji wyspecjalizowanych organów nadzoru rynku (np. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej zamiast Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty – art. 38) itp. W zakresie kontroli ustawa dodaje organom wyspecjalizowanym nowe uprawnienie, które umożliwia wysłanie wyrobu na badania kontrolne bez wcześniejszego badania jego dokumentacji (art. 40h).
8. W rozdziale 7 dotyczącym odpowiedzialności karnej dodaje artykuł, informujący że grzywnie będzie podlegał również ten, kto umieszcza oznakowanie zgodności na wyrobie, który nie podlega takiemu oznakowaniu lub wprowadza do obrotu taki wyrób (art. 47b).
9. Usunięto maksymalny wymiar kary grzywny (art. 45-47b), który poprzednio wynosił 100 tys. zł.
Treść ustawy zmieniającej (z dnia 15.12.2006r.) można pobrać tutaj >>
Ustawa ta wprowadza zmiany w następujących ustawach: kliknij tutaj >>
Tekst ujednolicony ustawy z 30 sierpnia 2002r.: kliknij tutaj >>
